(Aanmelden voor 2025 kan tot 1 sept. 2024)
PUBLICATIES
Portret van Bibi Smit
Na de middelbare school wist Bibi dat ze ‘iets met kunst’ wilde doen, maar niet welke kunst precies. De West Surrey College of Art and Design in Farnham (UK) bood een ‘brugklas’ waar de studenten konden kennismaken met vele kunstvormen. Bibi, die houdt van machines en gereedschappen, materiaal en techniek, ging na haar brugjaar naar de afdeling glas. Na vier jaar studeerde ze cum laude af. Ze werkte vervolgens 10 jaar in Schotland en is sinds 1997 terug in Nederland. Glasblazen is een fysiek zwaar beroep en de grotere projecten doet ze altijd samen met een collega/ assistent. Haar ontwerpen - meest organische vormen met kenmerkend kleurverloop - maakt ze eerst in het klein. Haar meest recente grote kunstwerk is te bewonderen in het atrium van het Mauritshuis in Den Haag: Werveling is een geschenk van o.a. de vrienden van het Mauritshuis ter gelegenheid van de 200ste verjaardag van het museum.
Sinds februari versieren door Bibi ontworpen en geblazen glazen vogels de gevels van enkele nieuwbouwhuizen in Leerdam.
Portret van Ward Strootman
Lid sinds 2022. Als telg van een familie van diamantairs en juweliers kwam Ward al jong in aanraking met ‘sieraden voor de mensen’. Na een bachelor bedrijfskunde ging hij naar Londen om aan het Gemological Institute of America gemmologie - edelsteenkunde - te studeren. Terug in Nederland bekwaamde hij zich in het ontwerpen van juwelen. Maar het grote werk trok. Hij haalt zijn stenen, mineralen, fossielen, overal vandaan en bewerkt ze tot ‘sieraden voor huizen’. Grote objecten van onder andere (zwarte) toermalijn en gogotte, met accenten in brons, ter verfraaiing van huis en tuin. En zelfs ter ondersteuning van een eveneens door Ward gemaakt collier van liddicoatite (een toermalijn vernoemd naar Richard Liddicoat) dat op deze manier niet in de kluis verdwijnt maar permanent zichtbaar is in huis. De 18e eeuwse affuitloods in Nieuwersluis is een fraai decor voor zijn grote en kleine werk. Daar is hij ook gedurende het KR weekeinde eind mei.
Portret van Emily Kocken
'Ik wil de wereld met woord en beeld verbinden'
Emily is lid geworden in 2022. Zij is met recht een duizendpoot en een alleskunner. Zo is zij cellist, filosoof, fotograaf, schrijver, tekenaar en schilder. Ze studeerde cello aan het conservatorium in Tilburg, filosofie aan de VU in Amsterdam, waar ze ook de schrijversvakschool bezocht. Ze geeft nog steeds celloles. De fotografie was voor haar de opstap naar de beeldende kunst. In 2013 kwam haar eerste boek uit en inmiddels heeft zij al drie boeken op haar naam staan. Al die kunstvormen komen samen in haar voordrachten, performances en installaties. Ze wil de wereld met woord en beeld verbinden en soms met een muzikale noot. Alle kunstvormen zijn haar evenveel waard; tekenen en schilderen ervaart ze als ‘heel direct’, maar ook als het leukste wat er is. Sinds enige tijd woont Emily in Loenen. Haar atelier is in Amsterdam.
Portret van Sia Thijs Vissers
'Inspiratie ligt voor mij heel dichtbij in de natuur'
Sia is een van de o.udste’'leden van de KR. Sia werd aan de Rietveld Academie opgeleid tot binnenhuisarchitect en ging later naar de Gooise Academie voor Beeldende Kunsten in Laren, waar ze schilderles kreeg van Monica Rotgans, inclusief ‘ambachtelijke kleurenleer’. Ze vindt haar inspiratie dichtbij, bij de Loosdrechtse Plassen, in haar eigen tuin. Zo schildert ze ieder voorjaar de oude juttepeer als die bloesemt, met steeds weer een nieuw resultaat. Maar ook reizen naar Ierland, Spanje, Noorwegen leveren fraaie doeken op. Veel natuur, veel water, ‘verstild’. Kenmerkend: haar schilderijen zijn (bijna) altijd vierkant. Haar kunst beperkt zich niet tot schilderen: ze speelt ook piano en boetseerde de kopjes van haar kleinzoons. De KunstRonde stimuleert haar om te blijven werken, zegt ze
Portret van Wendy Alblas
We bezoeken Wendy in de tuin van haar woonark met bijbehorend atelier aan een schilderachtig watertje in Nieuwersluis.
Wie denkt aan de kunst van Wendy – aanvankelijk schilderijen maar sinds alweer heel wat jaren ook beelden en meer recent fotografie – denkt aan kreeften (en paarden en andere, fantasie-, dieren). ‘De kreeft was er altijd al, het is een oerbeest dat ons zal overleven’, is haar mantra. Haar kreeften hangen in vele keukens, meestal bij kunstliefhebbers die zelf Kreeft zijn. Ze hangen ook in (sterren)restaurants, bv. in Qatar. Toen daar een schilderij beschadigd was, is Wendy hoogstpersoonlijk naar Qatar geweest om haar werk te restaureren.
Voor de fotografie zoekt ze haar inspiratie dicht bij huis: de geiten op het dijkje langs het water.
Wendy is een van de KR-leden van het eerste uur. Na een aantal jaren van voorzichtig opbouwen, is zij met een paar mede-leden naar de notaris gestapt om de vereniging formeel op te richten. Sindsdien is de KR een vaste waarde voor kunstliefhebbers in het gebied van Vecht en Plassen en daarbuiten. Want je moet als Kunstronde ook ‘over de grenzen heen kijken’ aldus Wendy.’ De kwaliteit verdient een breder exposure’.
Wendy deed eindexamen tekenen op de HAVO en wilde eigenlijk architect worden. Ze werd aangenomen op de Rietveld academie, maar besloot toch naar de lerarenopleiding 'De Witte Lelie' in Amsterdam te gaan. Ze wilde docent worden, ‘kinderen leren kijken’, maar er was geen werk. Na haar master aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in den Haag, ging ze werken als illustrator en kunstenaar. Ze ontwierp o.a. een menukaart voor Hotel des Indes en was leraar aan het Montessori-lyceum in Amsterdam. Uiteindelijk werd zij dus toch kunstenaar: schilder, beeldhouwer en fotograaf.